Allah niçin kullarýný bir yaratmadý? Kimini kör, kimisini topal olarak yarattý?
1- Allah mülk sahibidir. Mülkünde istediði gibi tasarruf eder. Kimse O'na karýþamaz ve O'nun îcâdýna müdâhale edemez. Senin zerratýný yaratan, terkibini düzenleyip insanî hüviyeti bahþeden Allah'týr (c.c). Sen bunlarý sana lûtfeden Allah'a daha evvel birþey vermemiþsin ki, O'nun karþýsýnda bir hak iddia edebilesin..
Eðer sen, sana verilenler mukâbilinde Allah'a bir þey vermiþ olsaydýn, "Bir göz deðil iki göz ver, bir el deðil iki el ver!" gibi iddialarda bulunmaya; "Niye iki tane deðil de bir ayak verdin?" diye îtiraz etmeye belki hakkýn olurdu. Halbuki sen Allah'a (c.c) bir þey vermemiþsin ki -Hâþâ ve Kellâ O'na adaletsizlik isnadýnda bulunasýn. Haksýzlýk, ödenmeyen bir haktan gelir. Senin O'na karþý ne hakkýn var ki yerine getirilmedi de haksýzlýk irtikab edildi!..
Allah-u Teâlâ hazretleri seni yokluktan çýkarýp var etmiþ: hem de insan olarak... Dikkat etsen; senin dûnunda birçok mahlûkat var ki, pekâlâ onlara bakýp nelere mazhar olduðunu düþünebilirsin.
2- Cenâb-ý Allah, ba'zen insan'ýn ayaðýný alýr; onun karþýlýðýnda ahirette pekçok þey verir. Ayaðýný almakla o kimseye aczini, zaafýný, fakrýný hissettirir. Kalbini kendisine çevirtip, o insanýn duygularýna inkiþaf verirse, çok az birþey almakla, pek çok þeyler vermiþ olur. Demek ki zâhiren olmasa bile, hakikatda bu ona, Allah'ýn lûtfunun ifâdesidir. Týpký þehid edip cenneti vermesi gibi... Bir insan, muharebede þehid olur. Bu þehâdetle mahkeme-i Kübrâ ve Allah'ýn huzurunda, sýddîklarýn, sâlihlerin gýpta edeceði bir makama yükselir. Onu gören baþkalarý "Keþke Allah bize de harp meydanýnda þehâdet nasip etseydi" derler. Binâenaleyh, böyle bir insan parça parça da olsa çok þey kaybetmiþ sayýlmaz. Belki aldýðý þey ona nisbeten çok daha büyüktür.
Çok nâdir olarak, bazý kimseler, bu mevzûda küskünlük, kýrgýnlýk, bedbinlik ve aþaðýlýk duygusu ile inhiraf etseler bile, pek çok kimselerde bu kabil eksiklikler, daha fazla, Allah'a teveccühe vesile olmuþtur. Bu itibarla haþarât-ý muzýrra nev'inden bir kýsým kimselerin, bu meseledeki kayýplarýnýn serriþte edilmesi yerinde deðildir. Bu mevzûda esas olan, ebede namzet insanlarýn ruhlarýnda o âleme âit iþtiyâký uyarmakdýr. Bu ârýzalýda, ârýzalarýn itmesiyle Hakk'a teveccühü; baþkalarýnda da ondan ibret alarak kanatlanmalarý þeklinde kendini gösteriyorsa, maksada uygun ve hikmetlidir.
"Her iþte hikmeti vardýr, Abes fiil iþlemez Allah. . "
Hz.Ý. Hakký
Paylaþ